واکاوی سوسیالیستی

50 سال از انقلابی می‌گذرد که پرتغال را درنوردید. انقلابی که حدود سه میلیون نفر – یک سوم کل جمعیت – را وارد فعالیت‌های سیاسی کرد. بیش‌تر آن‌ها برای اولین‌بار بود که در فعالیت سیاسی شرکت می‌کردند. کارگران کارخانه‌های‌شان رااشغال کردند. مردم خانه‌های اشرافی را به مراکز فرهنگی تبدیل کردند.

بیرستان در کنار خانه‌ی والدین و تماس با لودویگ فون وستفالن تأثیر به‌سزایی بر کارل جوان داشت. همان‌طور که در مدخل این فصل اشاره شد، مارکس احتمالاً به مدرسه‌ی ابتدایی نرفت بلکه معلم خصوصی داشت و در سن 12 سالگی مستقیماً به کلاس سوّم دبیرستان رفت.
رفُرم نظام آموزشی پروس
دبیرستان‌ پروس که کارل جوان از سال 1830 در آن مشغول به تحصیل شد در آن ‌زمان یک نهاد نسبتاً جدید بود که چندان شباهتی با نمونه‌ی مدارس مسلط 30 یا 40 سال قبل از آن نداشت. تا اواخر سده‌ی هیجدهم مدارس لاتین در آلمان مسلط بودند که در آن‌ها بیش‌ازپیش دستور زبان لاتین تدریس می‌شد اما نه دستور زبان آلمانی. هم‌چنین در این مدارس الهیات تدریس می‌شد

کمون پاریس نمونه‌وار نشان می‌دهد که چه‌گونه مارکس به رخدادهای بلاواسطه‌ی جاری در آن بازه‌ی زمانی واکنش نشان داد، این امر هم‌هنگام نمونه‌ی روشنی برای مداخله‌ای مهم در نظریه‌ی مارکسیستی است. لنین در پیش‌نوشته‌ی 1907 پیرامون نامه‌های کوگلمن خلاصه‌وار تشریح کرده است که مارکس چه‌گونه این رخدادها را تجربه کرد: «مارکس که در سپتامبر 1870 قیام را نابخردانه نامیده بود، در آوریل 1871، از آن‌جا که شاهد یک جنبش توده‌ای، مردمی بود، توجه دقیق خود را به شرکت‌کنندگان در این رخداد سترگ معطوف کرد – که در تاریخ جهانی جنبش انقلابی گامی به‌پیش محسوب می‌شد»

پس از اعتصابات و اعتراضات گسترده بازنشستگان یک سال پیش و سپس قیام های عمدتاً شهری پس از قتل ناهل م اعتراضات کشاورزان از مهم‌ترین اعتراضات است. فاشیست‌ها امیدوارند که‌از آن سود ببرند. اما هم‌چنین این اعتراضات می‌تواند به حس مبارزه‌ای ‌که ‌اخیراً دراعتراض‌های توده‌ای به قوانین نژادپرستانه بوده، نزدیک و هم‌سرنوشت شود.

تونی نگری، که این هفته در سن 90 سالگی درگذشت، تأثیرگذارترین متفکر مارکسیستی بود که در جریان جنبش اجتماعی و سیاسی انفجاری دهه‌های 1960 و 1970 از ایتالیا ظهور کرد.

اگرچه در اعتراضات میلیونی که بخش عمده‌ی آن‌ها منحصر به تظاهرات خیابانی است، قطعاً کارگران نیز در آن‌ها شرکت کرده و می‌کنند اما نمی‌توان از جایگاه ویژه و مهم کارگران در این اعتراضات صحبت کرد. اما اگر مشارکت کارگران در اعتراضات مشخص برعلیه جنگ اسرائیل را با اعتراضات طبقه‌کارگر در آلمان مقایسه کنیم، این اعتراضات جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص می‌دهند. در تمام تاریخ جنبش کارگری آلمان فقط در سال 1918 با جنبش اعتصابی برعلیه جنگ و تنها اعتصابت سیاسی در تاریخ این جنبش را می‌یابیم.

در این گفتگو که پیش از 7 اکتبر و جنگ اخیر حماس و اسرائیل انجام شده، ایلان پایه نویسنده کتاب «پاکسازی قومی فلسطین» به زمینه‌های «بحران «قضایی» دراسرائیل پرداخته، پیشینه و ماهیت اختلافات جناح‌های درگیردراین بحران – که  او آن‌ها را „ اسرائیل فانتزی “ و „اسرائیل یهودیه“ می‌نامد – را تشریح می‌کند و هم‌چنین تاکید دارد که این دو جناح اختلافی درباره سیاست اشغال و سرکوب فلسطینی‌ها‌ ندارند.

توضیح مترجم: برگردان این مطلب برای آشنایی خوانندگان با نظر نویسنده در باره اپوزیسیون چپ است که کم وبیش فشرده‌ای از نظرات حزب سوسیالیست کارگران بریتانیا نیز هست.

پیروزی سالوادور آلنده‌ی مارکسیست در انتخابات 1970ریاست جمهوری شیلی امیدهای زیادی را برانگیخت که اما سه سال بعد با حمام خون به پایان رسید.
11 سپتامبر 1973 در ساعت 45:8 صبح هواپیماهای نیروی هوایی کاخ ریاست جمهوری موندا در سانتیاگو شیلی را بمباران کردند. سالوادور آلنده رئیس جمهور منتخب، آخرین پیام رادیویی خود را از اطاقی در اقامتگاهش ارسال کرد و مدتی بعد در زیر آوار ساختمان جان باخت.

عصیان جوانان به حاشیه‌رانده شده در واکنش به قتل ناهل توسط پلیس، به شورشی بزرگ در فرانسه منجر شد. طردشدگان اجتماعی که در گتوهای حاشیه کلان شهرهای این کشور تلنبار شده‌اند، پس از افشای فایلی که پلیس علنا از شلیک به ناهل حرف زده بود با خشم و نفرت به خیابان ریختند و علاوه بر درگیری با پلیس به بسیاری از بانک‌ها، سوپرمارکت‌ها و مراکز خصوصی و عمومی حمله کردند. واکنش‌ها به شورش و عصیان جوانان متفاوت بود. طیف راست به‌درجات متفاوتی صورت مساله را از قتل یک جوان توسط پلیس به مواجه با غارت و تقبیح آن تغییر داد. در شرایطی که هر جامعه‌شناس شریفی ریشه شورش جوانان طرشده را در نابرابری‌های اجتماعی و راسیسم ساختاری بررسی می‌کند اما بخشی از چپ‌ها هم با تکرار مدام لیستی از تهاجم جوانان عصیانی به مراکز عمومی، عملا شرایط اجتماعی بروز شورش را در حاشیه مقابله با «غارت» قرار دادند و به رشد دیسکورس مسلط کمک نمودند.

از ویتنام و جنگ در جنوب شرق آسیا تا آمریکای لاتین و فراتر از آن، هنری کیسینجر تا زانو در خون فرو رفت. ایزابل رینگروس در صدمین سال تولد یک قاتل، فعالیت او را بررسی می کند. برگردان تلخیص شده زیر از ایزابل رینگروس است که در سایت حزب کارگران سوسیالیست بریتانیا درج شده است.

صدها هزار نفر در ماه های اخیر به مبارزات اتحادیه پیوسته‌اند. بسیاری از آن‌ها برای اولین‌بار اعتصاب می‌کنند و جوانب آن برای آن‌ها ناشناخته است. در این‌جا به سه نکته‌ی مهم در اهمیت پیکت‌ها و تظاهرات در اعتصاب اشاره می‌شود.
استقبال از بازگشت اعتصاب‌ها به ادارات، انبار کالاها و بیمارستان‌ها نشان‌دهنده‌ی میزان تغییر سیاست در بریتانیا در طول سال گذشته است پس از یک دوره‌ی‌‌ طولانی که رسانه‌ها با خوشحالی اتحادیه‌ها را مرده اعلام می‌کردند، اکنون اعتصابات در اخبار تلویزیون و روزنامه‌ها به موضوع روز بدل شده است.