لینک کوتاه: https://wp.me/paiHc5-uE
مساله‌ایی که باقیمانده دفاع از چپ‌ها در برابر شما در مورد مساله‌ی پارلمانتاریسم است. در اینجا نیز همان مبانی عام نظری مطرح شده در مورد اتحادیه‌ها تعیین‌کننده‌ی شیوه‌ی برخورد چپ‌ها هستند. تنها بودن پرولتاریا، قدرت عظیم دشمنان، ضرورت ارتقاء توده‌ها به مرحله‌ایی بالاتر که بتواند تنها به نیروی خودش اتکاء کند و غیره. من در اینجا نیازی به تکرار این دلائل نمی‌بینم.
اما با این‌حال دلائل دیگری به آن مبانی مطرح شده اضافه می‌شوند. اولاً: کارگران اروپای غربی و به‌طور عمومی توده‌های کارکن مطیع ایده‌آل‌های فرهنگ بورژوایی، ایده‌های بورژوایی و بنا بر این هم‌چنین سیستم نمایندگی، پارلمانتاریسم، دمکراسی بورژوایی هستند. خیلی بیشتر از کشورهای اروپای شرقی. در اینجا ایدئولوژی بورژوایی تمام زندگی اجتماعی و بالطبع زندگی سیاسی را زیر سلطه‌ی خود درآورده و بسیار ژرف‌تر در مغزها و قلب‌های کارگران نفوذ کرده است. در اروپای غربی آن‌ها سده‌هاست که این‌گونه بزرگ و تربیت شده‌اند.
واکاوی سوسیالیستی 