لینک کوتاه: https://wp.me/paiHc5-wx
برگرفته از دفترهای نگاه 26
نوشته ضمیمه، ترجمه متن کامل «عروج و افول سندیکالیسم انقلابی» است، که به بررسی جنبه های مختلف یک جنبش معین کارگری در فاصله اواخر قرن 19 تا جنگ جهانی دوم،می پردازد.(پیش تر بخش کوتاهی از آن منتشر شده بود).در دهه اخیر بحث های مختلفی در جنبش کارگری ایران مطرح شده که مساله «تشکل یابی کارگران» در آن جایگاه ویژه ای داشته و تجربه های مختلفی هم به همراه داشته است (نظیر کمیته های هماهنگی، پیگیری و…که بیشتر تشکل پیشروان جنبش کارگری بوده اند و یا سندیکای شرکت واحد و سندیکای هفت تپه که جلوه هایی از ابعاد تشکل توده ای کارگران را به نمایش گذاشته اند). ترجمه و تالیف نوشته هایی که به تجارب گوناگون و جهانی کارگران، جنبش های کم و بیش سازمانیافته آنان و دیگر پرسشواره های جنبش کارگری بپردازند، می تواند مسیر خودسازمانیابی تشکل های کارگری را هموار کند. چنین نوشته هایی اگر بتواند ذره ای در پیش رفت عملی و افق نظری جنبش کارگری موثر باشد، هدف از ترجمه این نوشته هم برآورده شده است.
مارسل فان در لیندن- وینه تورپه «عروج و افول سندیکالیسم انقلابی»، تجربه یک جنبش کارگری در یک دوره معین تاریخی را که به «جنبش عمل مستقیم» کارگران مشهور شده را بررسی می کنند.( به نوعی به معنای رابطه نظریه و عمل. یعنی بررسی یک جنبش عملی و با اهمیت کارگری با میانجی های تاریخی :یک دوره مشخص و بواسطه دو روشنفکر در نیم قرن پس از آن).نویسندگان در این نوشته بستر شکل گیری و تداوم کار سندیکالیسم انقلابی را در رابطه با پروسه حرکت سرمایه نظیر انقلاب ضنعتی دوم و پیآمدهایش برسازمان اجتماعی کار سرمایه داری، اشکال سازماندهی و مدیریت کار، همانند مدیریت مرکزی و .. و انعکاس تاثیر تعرفه ها و قراردادهای کار در بوروکراتیسم و سلسله مراتبی شدن تشکل های کارگری و موقعیت طبقه همانند اشکال خودسازمانی،عمل مستقیم و پویش های درونی جنبش سندیکالیسم انقلابی که به کنار زدن استراتژی مسلط رفرمیستی منجر شد، را مورد بررسی قرار می دهند. دست آخر هم به علل افول جنبش و عوامل نقش آفرین در آن همانند سرکوب دولتی و مساله چگونگی ادغام تشکل های مبارز در سیستم و دولت سرمایه داری، می پردازند. بدیهی است که برگردان این اثر به معنای تائید همه جوانب آن و همفکری با نویسندگان آن در زمینه های مختلف نیست.
دست آخر ترجمه حاضر را به خاطره رفقای کارگر و همرزم در سازمان فدایی- اقلیت، مجید(قدرت اله) شاهین سخن و فرزاد صیامی تقدیم می کنیم که در تابستان 1360 تنها چند روز پس از دستگیری، سرفراز و رزمنده در مقابل حکومت سرمایه ایستادند و بخون تپیدند.
ناصر پیشرو
واکاوی سوسیالیستی 