لینک کوتاه: https://wp.me/paiHc5-ud
نامه‌ی سرگشاده به رفیق لنین/ قسمت اول
پاسخی به جزوه‌ی لنین: «رادیکالیسم، بیماری کودکانه‌ی کمونیسم»
ه. گورتر
[هرمان گورتر متولد 26 نوامبر 1864 در ورموریر در هلند متولد شد. از سال 1883 در رشته فلسفه کلاسیک در دانشگاه آمستردام تحصیل کرد. او تحصیلات خود را در سال 1889 با درجه دکترای نمایشنامه نویس یونانی ، آیسخیلوس به پایان رساند. در همان سال وی به‌عنوان معلم دبیرستان شروع به کار کرد. در سال 1896 به حزب کارگران سوسیال دمکرات پیوست. او از سال 1903 یکی از رهبران حزب شد و در 1907 وی مجله جناح چپ SDAP ، De Tribune را تأسیس کرد. در سال 1918 وی یکی از بنیانگذاران حزب کمونیست هلند شد. در پایان سال 1918 به آلمان نقل مکان و در حزب کمونیست آلمان و از سال 1920 در حزب کارگران کمونیست آلمان فعالیت کرد. او به همراه پانه کوک عضو دبیرخانه اروپای غربی کمینترن و نماینده حزب در کنگره کمینترن در مسکو در نوامبر 1920 و در همین سال از کمینترن اخراج شد. گورتر نامه‌ی سرگشاده خود را به لنین در همین سال نوشت. او در سال 1921 از مؤسسان حزب کارگران کمونیست هلند بود.]
من در اینجا می‌خواهم توجه رفیق لنین، شما و خوانندگان را به این نکته معطوف کنم که این نامه در اثنای مارش پیروزمند روسیه به ورشو نوشته شده است. هم‌چنین در اینجا می‌خواهم از شما و خوانندگان در مورد تکرار مطالب غذرخواهی کنم. از آن‌جایی که تاکتیک «چپ‌ها» برای کارگران بسیاری از کشورها شناخته شده نیست، تکرار مطالب اجتناب‌پذیر نبودند.
ه. گ.
1ـ پیش‌درآمد
رفیق عزیز لنین!
من جزوه‌ی شما را در مورد رادیکالیسم در جنبش کمونیستی خواندم. من از این جزوه هم‌چون دیگر آثار شما مطالب زیادی یاد گرفتم. من نیز مثل بسیاری از رفقای دیگر در این مورد از شما سپاسگذار هستم. انگیزه‌ی شما برای نوشتن این جزوه شاید راندن بعضی ردپاها و بعضی جوانه‌های بیماری کودکانه که بدون شک در من نیز مسکن گزیده‌اند، بوده که قدر مسلم ثمربخش نیز خواهد بود. مطلب شما در مورد این که انقلاب بانی آشفته‌بازاری در بسیاری از کله‌ها بوده کاملاً درست است. من بر این نکته واقفم که انقلاب کاملاً ناگهانی بود و نه آن‌طوری که ما انتظارش را داشتیم. و نوشته‌ی شما محرک جدیدی خواهد بود که دوباره و خیلی بیشتر از گذشته قضاوتم را در مورد تمام مسائل مربوط به تاکتیک، هم‌چنین تاکتیک در انقلاب را همان‌طور که شما نشان داده‌اید، فقط منوط به مساله‌ی واقعیت، توازن واقعی قوای طبقاتی بکنم.
